مجنون یار

شعر لحظه های تلخ یار

لحظه ها تلخ می رود از جان من

بی تو یار می رود از جان من

ای تمام معنی یاران من

ای تمام معنی جانان من

خسته ام از جان خود جانان من

بی تو دل دار می رود از جان من

کافر عشق شدم

کافر عشق شدم وقتی یار می گرفت

چشم های تنها پشیمان شد یار می گرفت

ذکر یار بی اختیار عرش می گرفت

آن گه که دل سر یار می گرفت

همان چشمان بی گنه گریه می گرفت

نفس می رفت چشمان راز می گرفت

بازو زیور ندید چشم عشق می گرفت

دنیا در پی او دید چشم ساز می گرفت

ساقی می می ریخت چشم یار می گرفت

گل دید گه چشم یار می گرفت

بهشت دیدم در کبودی یار می گرفت

عریان شد دل چشم یار می گرفت

من و خدا

گر مجنون باشم     تو لیلی باش

گر مست باشم     تو فرزانه باش

گر ظلمت باشم     تو نور باش

گر غایب باشم     تو حاضر باش

گر تنها باشم     تو خدا باش